แกมี แกมา ข้าช้ำ
ระกำ ย่ำแย่ แท้นั่น
อย่าอยู่ นานนัก จากกัน
เลยไป เร็วพลัน ฉันวอน
แกมี ฉันรู้ สู้โว้ย
โอดโอย โกยแล้ว แจวก่อน
รีบไป เถิดหนา ลาจร
อย่าอ้อน ถอนราก จากไป
แกมี ฉันขอ ร้องนะ
แกรีบ ไปซะ ดีไหม
ชาวบ้าน เดือดเนื้อ ร้อนใจ
จงไป อย่าได้ กลับมา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
