...นอนทำใจ ไข้จับ กับขนลุก
เพราะเคยสุข ใจนอน อ่านกลอนปลื้ม
เคยตามอ่าน กานท์ย้อน กลอนไม่ลืม
เคยแอบยืม คำหวาน สมานทรวง...
...เพียงวันนี้ กวีขาด อนาถนึก
เพราะยามคึก คักให้ ใจมันห่วง
กวีหาย หน้าหนอ เหมือนล่อลวง
ไยยอมทอด ทิ้งช่วง ทิ้งห่วงตน...
...เขาโดนเก็บ โดนอุ้ม หรือกลุ้มหนี
หรือใครทำ ย่ำยี แอบปี้ป่น
เขาหายไป ไหนกัน คิดหวั่นจน
ใจสับสน วุ่นมัว ขนหัวพอง...
...เพราะว่ากลัว โดนเก็บ แล้วเจ็บไข้
กลัวจากหาย เหมือนใคร จนใจหมอง
อาจจะเป็น พรุ่งนี้ ที่โดนจอง
ยามนึกภาพ อยากร้อง ต้องทำใจ...
...กลัวจะเป็น อันดับ เขานับต่อ
กลัวถูกล่อ สั่งห้าม เลิกตามใฝ่
หากเขาบอก ห้ามย้อน ตามกลอนใคร
คงอาลัย อาวรณ์ ใจซ่อนตรม...
...นอนทำใจ ไข้จับ กลัวกับขอ
โปรดอย่าล่อ ลวงฝืน ให้ขื่นขม
เพราะอยู่เดียว เปลี่ยวกาย ได้กลอนชม
แทนผ้าห่ม ห่อรัก พักก่อนนอน...
รัตนาวดี
ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านจ่ะ..
เพราะเคยสุข ใจนอน อ่านกลอนปลื้ม
เคยตามอ่าน กานท์ย้อน กลอนไม่ลืม
เคยแอบยืม คำหวาน สมานทรวง...
...เพียงวันนี้ กวีขาด อนาถนึก
เพราะยามคึก คักให้ ใจมันห่วง
กวีหาย หน้าหนอ เหมือนล่อลวง
ไยยอมทอด ทิ้งช่วง ทิ้งห่วงตน...
...เขาโดนเก็บ โดนอุ้ม หรือกลุ้มหนี
หรือใครทำ ย่ำยี แอบปี้ป่น
เขาหายไป ไหนกัน คิดหวั่นจน
ใจสับสน วุ่นมัว ขนหัวพอง...
...เพราะว่ากลัว โดนเก็บ แล้วเจ็บไข้
กลัวจากหาย เหมือนใคร จนใจหมอง
อาจจะเป็น พรุ่งนี้ ที่โดนจอง
ยามนึกภาพ อยากร้อง ต้องทำใจ...
...กลัวจะเป็น อันดับ เขานับต่อ
กลัวถูกล่อ สั่งห้าม เลิกตามใฝ่
หากเขาบอก ห้ามย้อน ตามกลอนใคร
คงอาลัย อาวรณ์ ใจซ่อนตรม...
...นอนทำใจ ไข้จับ กลัวกับขอ
โปรดอย่าล่อ ลวงฝืน ให้ขื่นขม
เพราะอยู่เดียว เปลี่ยวกาย ได้กลอนชม
แทนผ้าห่ม ห่อรัก พักก่อนนอน...
รัตนาวดี
ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านจ่ะ..