จัดแจง แต่งเรืออยู่ ช่างอดสู รู้ไหมนี่
สองวัน ดั้นวารี ฝนตกถี่ มีความกลัว(๔๒๘)
ข้าวของ สิ่งจำเป็น เก็บซ่อนเร้น มิให้มั่ว
ชั้นสอง ไม่หมองมัว ท่วมไม่ถึง อย่างแน่นอน(๔๒๙)
แกมี ท้าแกมา อย่ารอช้า รีบมาก่อน
หรือไม่ ให้ลาจร สลายไป ในพริบตา(๔๓๐)
ชาวบ้าน เขาเดือดร้อน ผ่านไปก่อน ได้ไหมหนา
อย่าพึ่ง บึ่งเข้ามา รอเมษา มาอีกที(๔๓๑)
ช่วงนั้น มันแห้งแล้ง ค่อยจัดแจง แต่งเต็มที่
ตกเลย เผยว่าดี มันร้อนจี๋ มีฝนพรำ(๔๓๒)
ตอนนี้ ไม่ต้องการ เชิญพ้นผ่าน มานระส่ำ
หนีไกล ไทยจะช้ำ ทุกเช้าค่ำ ย้ำอย่าเจอ(๔๓๓)
พันทอง