ไม่มีแม่ คนไหน ได้สอนฉัน
คบเพื่อนนั้น พลันเหลิง ระเริงสรวง
ทั้งกินเหล้า เมามาย ร้ายแดดวง
จึงตกบ่วง ห้วงเหว เหลวแหลกเอง
ไม่มีแม่ คนไหน สอนให้ชั่ว
ลูกหน้ามืด ตามัว มั่วอวดเก่ง
แม่ไม่รู้ ว่าลูก ใจนักเลง
เข้าบ้านเกรง ใจแม่ แท้เด็กดี
ไม่มีแม่ คนไหน ไม่รักเจ้า
ทุกค่ำเช้า ถนอม พร้อมเต็มที่
ส่งลูกเรียน เพียรถาม ทุกยามซี
ด้วยว่ามี ห่วงใย ในลูกยา
ไม่มีแม่ คนไหน ผลักไสลูก
ถึงผิดถูก อย่างไร ยังไว้หน้า
ทั้งกลืนกล้ำ ช้ำจิต คิดเรื่อยมา
ลูกติดคุก แม่แทบบ้า หาใดปาน
พันทอง