ยามเผชิญ โลกกว้าง ลำบากจิต
ข้าเคยคิด ว่าเก่งกล้า อยู่เสมอ
ยามพบด้าว ยลภูดล ข้าเผลอเรอ
หลงเพ้อเจ้อ อ้างอวดตน จนมัวเมา
ยามนี้ข้า สำนึก ระลึกคิด
ว่าชีวิต ข้าช่าง แสนโง่เขลา
ราวกับกบ ในกะลา โง่ไม่เบา
มองดูเรา มองดารา แสนต่างกัน
อนิลจร
๖ ตุลาคม ๒๕๕๕
ข้าเคยคิด ว่าเก่งกล้า อยู่เสมอ
ยามพบด้าว ยลภูดล ข้าเผลอเรอ
หลงเพ้อเจ้อ อ้างอวดตน จนมัวเมา
ยามนี้ข้า สำนึก ระลึกคิด
ว่าชีวิต ข้าช่าง แสนโง่เขลา
ราวกับกบ ในกะลา โง่ไม่เบา
มองดูเรา มองดารา แสนต่างกัน
อนิลจร
๖ ตุลาคม ๒๕๕๕
แต่งกลอนแปด..เป็นแปด อย่างที่ว่า
อย่าเอาเก้า เข้าฝ่า ผ่าเข้าดั้น
จำกัดคำ นำใช้ ให้สัมพันธ์
อย่าผสมข่มกัน นั้นไม่งาม
ภาษากานท์สานสมทุกคมขาน
เกินประมาณการไหนให้ไหวหวาม
นำมาเรียงเสียงใสไพเราะความ
เพียงอย่าข้ามตามใคร หวั่นไหวเกิน
อย่าเอาเก้า เข้าฝ่า ผ่าเข้าดั้น
จำกัดคำ นำใช้ ให้สัมพันธ์
อย่าผสมข่มกัน นั้นไม่งาม
ภาษากานท์สานสมทุกคมขาน
เกินประมาณการไหนให้ไหวหวาม
นำมาเรียงเสียงใสไพเราะความ
เพียงอย่าข้ามตามใคร หวั่นไหวเกิน
"บ้านริมโขง"