.jpg)
ยากยิ่งนัก ถ้าจะรัก ใครสักคน
เขาไม่สน ไม่รับรัก จักหมองไหม้
กลับมานอน ระกำ ซ้ำทรวงใน
แล้วปล่อยให้ เราอยู่ คู่กับเงา
ยากยิ่งนัก รักนี้ ที่สมหวัง
จนกระทั้ง ป่านนี้ ไม่มีเขา
เจ็บระกำ ซ้ำเหลือทน จนซึมเซา
รักสองเรา ที่เขาบอก มันหลอกลวง
ยากยิ่งนัก รักเธอ หลงเผลอไผล
เผลอปล่อยใจ ลอยไกล ในแดนสรวง
วาดวิมาน รักไว้ ในทั้งปวง
จึงต้องร่วง เจ็บอก เหมือนตกตาล
ชลนา ทิชากร
เขาไม่สน ไม่รับรัก จักหมองไหม้
กลับมานอน ระกำ ซ้ำทรวงใน
แล้วปล่อยให้ เราอยู่ คู่กับเงา
ยากยิ่งนัก รักนี้ ที่สมหวัง
จนกระทั้ง ป่านนี้ ไม่มีเขา
เจ็บระกำ ซ้ำเหลือทน จนซึมเซา
รักสองเรา ที่เขาบอก มันหลอกลวง
ยากยิ่งนัก รักเธอ หลงเผลอไผล
เผลอปล่อยใจ ลอยไกล ในแดนสรวง
วาดวิมาน รักไว้ ในทั้งปวง
จึงต้องร่วง เจ็บอก เหมือนตกตาล
ชลนา ทิชากร
เมื่อรักวางผิดที่มีแต่ทุกข์
ไม่มีสุขใดสู่ดูสงสาร
เหมือนรักเราไร้ค่ามากอาการ
ถมดวงมานด้วยเศร้าเฝ้าระทม
จึงยากนักรักวางอย่างมั่นเหมาะ
มีฉอเลาะเพราะพริ้งสิ่งสุขสม
มีรักตอบมอบถึงซึ้งอารมณ์
นั้นเป็นรัก ชื่นชม..ใน “อุดมคติ”
ไม่มีสุขใดสู่ดูสงสาร
เหมือนรักเราไร้ค่ามากอาการ
ถมดวงมานด้วยเศร้าเฝ้าระทม
จึงยากนักรักวางอย่างมั่นเหมาะ
มีฉอเลาะเพราะพริ้งสิ่งสุขสม
มีรักตอบมอบถึงซึ้งอารมณ์
นั้นเป็นรัก ชื่นชม..ใน “อุดมคติ”
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
