ธรรมชาติป่านนี้ ดีใจ
ฝนตกอกช้ำใน ด่าวดิ้น
ช่วยกันตัดทำไม หนอป่า
ทั้งท่อนซุงไหลสิ้น ท่วมท้นจมคลอง(๖๖๓)
จงร่วมมือร่วมไม้ ทุกคน
มัวแต่ด่าเสียจน หม่นไหม้
เราต้องช่วยตัวตน กันก่อน
คิดแต่พึ่งรัฐไซร้ ก่อนได้พึ่งตน(๖๖๔)
จึงขอวอนอย่าได้ ติเตียน
รัฐก็แวะหมั่นเวียน ช่วยบ้าง
จงจำอย่าจวนเจียน ถึงเร่ง
ต้องตื่นเต้นเช่นอ้าง เมื่อรู้ภัยมา(๖๖๕)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
