ฯ ล ฯ
กว่าจะรู้ ความสำคัญ วันพ้นผ่าน
จากวันวาน ที่ผ่านไป ไร้ทุกสิ่ง
เพิ่งเห็นค่า ที่ท้วมท้น คนรักจริง
มีค่ายิ่ง เมื่อรักหาย สายเกินไป
กว่าจะรู้ ความสำคัญ วันพ้นผ่าน
จากวันวาน ที่ผ่านไป ไร้ทุกสิ่ง
เพิ่งเห็นค่า ที่ท้วมท้น คนรักจริง
มีค่ายิ่ง เมื่อรักหาย สายเกินไป
ดีที่รู้ ตัวตนเป็นคนผิด
รู้ว่าปลิดจากต้นทนขานไข
รู้ต้องปล่อยหลุดผ่านจากม่านใจ
รู้เยื่อใยให้หวนก่อนป่วนปม
ปลาหลุดถือ มือใครว่าใหญ่แท้
คือกระแส แห่งห้วงดวงใจขม
ไฟไหม้มือ คือรู้อยู่ระทม
ร้อนตรอมตรม ล้วนเคยได้เชยพิษ
รู้ว่าปลิดจากต้นทนขานไข
รู้ต้องปล่อยหลุดผ่านจากม่านใจ
รู้เยื่อใยให้หวนก่อนป่วนปม
ปลาหลุดถือ มือใครว่าใหญ่แท้
คือกระแส แห่งห้วงดวงใจขม
ไฟไหม้มือ คือรู้อยู่ระทม
ร้อนตรอมตรม ล้วนเคยได้เชยพิษ
"บ้านริมโขง"
ขออภัยที่ได้ต่อเป็นกลอนแปด