...ราวสิ่งหนึ่ง ขวางกั้น คั่นรักไว้
ฟ้าเป็นใจ เหมือนแกล้ง แสร้งอย่างยิ่ง
เพียงสัมผัส ใจเธอ เพ้ออุ่นอิง
แต่ทุกสิ่ง ไยคล้าย กลายจางลา
...มองดาวน้อย คล้อยคล้าย หายบางครั้ง
ใจนึกหวัง เจ้าอาจ ปรารถนา
แอบหลบซ่อน อ้อนใจ ใครนำพา
แล้วหวนมา กระพริบ แสร้งหยิบใจ...
...บรรยากาศ หมองเศร้า เหงาเงียบนิ่ง
หลับตาอิง ไออุ่น ราวคุ้นใคร่
มองดาวน้อย คล้อยหลีก อีกแล้วไย
เจ้าหลบยิ้ม หรือไห้ ป่วนใจรอ...
รัตนาวดี
เป็นเพียงลมรำเพยเชยนาสา
เป็นเพียงเสียงนกกามาขันต่อ
เป็นเพียงแสงดาวเดือนมาเคลื่อนคลอ
เป็นเพียงพ้อยามเหงาเข้าแทรกกลาง
ไม่ยึดมือถือครองจำจองจิต
เพียงหวนคิดทุกคราถ้าหม่นหมาง
สัมผัสได้จากทรวงทุกช่วงวาง
แม้นแรมร้างห่างไฉน ..กรุ่นใจนวล..
เป็นเพียงเสียงนกกามาขันต่อ
เป็นเพียงแสงดาวเดือนมาเคลื่อนคลอ
เป็นเพียงพ้อยามเหงาเข้าแทรกกลาง
ไม่ยึดมือถือครองจำจองจิต
เพียงหวนคิดทุกคราถ้าหม่นหมาง
สัมผัสได้จากทรวงทุกช่วงวาง
แม้นแรมร้างห่างไฉน ..กรุ่นใจนวล..