ยังรำพึง ถึงเธอละเมอหา
ยังรำพึง ตรึงตราคราห่างหัน
เธอคนเดียว เกี่ยวเรียงเสียงจำนรรจ์
เธอคนเดียว เท่านั้นยังฝันเคียง
แม้อยู่ห่าง ต่างหล้าขอบฟ้ากั้น
แม้อยู่ห่าง ต่างกันสวรรค์เบี่ยง
ยังเฝ้ามอง โฉมฉายหมายร่วมเรียง
ยังเฝ้ามอง ปองเพียงสำเนียงใน
เธอคนดี ที่หนึ่งตราตรึงจิต
เธอคนดี มิ่งมิตร สถิตไหน
ยังหวงแหน แสนรักสลักใจ
ยังหวงแหน แดนวิไลอำไพพรรณ
ปรารถนา เคียงครองสนองรัก
ปรารถนา เพียงภักดิ์ ฝักใฝ่ฝัน
อยากครองคู่ อยู่ข้างต่างรำพัน
อยากครองคู่ สู่สุขสันต์..นั้นความจริง..
ยังรำพึง ตรึงตราคราห่างหัน
เธอคนเดียว เกี่ยวเรียงเสียงจำนรรจ์
เธอคนเดียว เท่านั้นยังฝันเคียง
แม้อยู่ห่าง ต่างหล้าขอบฟ้ากั้น
แม้อยู่ห่าง ต่างกันสวรรค์เบี่ยง
ยังเฝ้ามอง โฉมฉายหมายร่วมเรียง
ยังเฝ้ามอง ปองเพียงสำเนียงใน
เธอคนดี ที่หนึ่งตราตรึงจิต
เธอคนดี มิ่งมิตร สถิตไหน
ยังหวงแหน แสนรักสลักใจ
ยังหวงแหน แดนวิไลอำไพพรรณ
ปรารถนา เคียงครองสนองรัก
ปรารถนา เพียงภักดิ์ ฝักใฝ่ฝัน
อยากครองคู่ อยู่ข้างต่างรำพัน
อยากครองคู่ สู่สุขสันต์..นั้นความจริง..
"บ้านริมโขง"
๔ ตุลาคม ๒๕๕๕
...ราวสิ่งหนึ่ง ขวางกั้น คั่นรักไว้
ฟ้าเป็นใจ เหมือนแกล้ง แสร้งอย่างยิ่ง
เพียงสัมผัส ใจเธอ เพ้ออุ่นอิง
แต่ทุกสิ่ง ไยคล้าย กลายจางลา
...มองดาวน้อย คล้อยคล้าย หายบางครั้ง
ใจนึกหวัง เจ้าอาจ ปรารถนา
แอบหลบซ่อน อ้อนใจ ใครนำพา
แล้วหวนมา กระพริบ แสร้งหยิบใจ...
...บรรยากาศ หมองเศร้า เหงาเหงียบนิ่ง
หลับตาอิง ไออุ่น ราวคุ้นใคร่
มองดาวน้อย คล้อยหลีก อีกแล้วไย
เจ้าหลบยิ้ม หรือไห้ ป่วนใจรอ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
