เมืองใหญ่ใจคนแข็งกระด้าง
เหินห่างทางกวีศรีอักษร
ไร้ซึ่งอรรถรสในบทกลอน
กินนอนซ้ำๆจำเจ
ไม่สนผู้คนรอบข้าง
อยู่อย่างเปลี่ยวเหงาว้าเหว่
เมืองใหญ่ใจเหงาทั้งเพ
ผู้คนร้อยเล่ห์มารยา
ขอกลับท้องนาป่าเขา่
ไม่เอาแล้วคนเมืองฟ้า
มีแต่ชอกช้ำอุรา
ขอลาเมืองหลวงลวงใจ..
เหินห่างทางกวีศรีอักษร
ไร้ซึ่งอรรถรสในบทกลอน
กินนอนซ้ำๆจำเจ
ไม่สนผู้คนรอบข้าง
อยู่อย่างเปลี่ยวเหงาว้าเหว่
เมืองใหญ่ใจเหงาทั้งเพ
ผู้คนร้อยเล่ห์มารยา
ขอกลับท้องนาป่าเขา่
ไม่เอาแล้วคนเมืองฟ้า
มีแต่ชอกช้ำอุรา
ขอลาเมืองหลวงลวงใจ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
