ฮ่าฮ่าฮ่า นั่งจ๋อ หมอกลัวหมี
ไม่กลัวผี เลยหนอ นะหมอจ๋า
หมีมันเห็น เสื้อกราวน์ ขาวงามตา
แต่หมีหมา น่าขำ ดำมืดมัว
ร่ายคาถา นมัส โอม ตัสสะ
มันตุตะ ยงโย่ เดินโงหัว
เมื่อเข้าป่า คราใด ไม่นึกกลัว
จะเตรียมตัว พกของ..จ้องสปริง(ร่ม)
เจอหมีใหญ่ ไล่ติด รีบดีดจ้อง
หมีเหม่อมอง สะดุด หยุดอยู่นิ่ง
อย่าชะงัก ชักช้า วิชาลิง
ใส่เกียร์วิ่ง ลืมตาย ค่อยหายใจ
ดีดจ้อง..หุบจ้อง..ดีดจ้อง..หมีมันกลัวจ้องครับหมอ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
