มาหัวหิน ถิ่นที่ มีหอยเกาะ
หัวใจเดาะ นั่งหงอย ละห้อยหวน
ครั้งเก่าก่อน ย้อนคิด จิตทบทวน
ยังคร่ำครวญ ป่วนปั่น รันทดใจ
จับมือเรียง เคียงเดิน เพลินชายหาด
คลื่นซัดสาด ฟาดหิน จินต์สั่นไหว
พี่ประคอง น้องข้าง มิห่างไกล
แนบเคียงใกล้ ไออุ่น เคยคุ้นมา
มิมีแล้ว แววฝัน เมื่อวันเก่า
รำพึงเหงา เขาร้าง ห่างหายหน้า
คลื่นซัดโครม โหมคลืน สะอื้นพา
ทั้งซ้ายขวา หาอกใคร ก็ไม่มี
หัวใจเดาะ นั่งหงอย ละห้อยหวน
ครั้งเก่าก่อน ย้อนคิด จิตทบทวน
ยังคร่ำครวญ ป่วนปั่น รันทดใจ
จับมือเรียง เคียงเดิน เพลินชายหาด
คลื่นซัดสาด ฟาดหิน จินต์สั่นไหว
พี่ประคอง น้องข้าง มิห่างไกล
แนบเคียงใกล้ ไออุ่น เคยคุ้นมา
มิมีแล้ว แววฝัน เมื่อวันเก่า
รำพึงเหงา เขาร้าง ห่างหายหน้า
คลื่นซัดโครม โหมคลืน สะอื้นพา
ทั้งซ้ายขวา หาอกใคร ก็ไม่มี
"ดิน"
กลับมาเยือน หัวหิน ถิ่นมีหอย
มานั่งหงอย คอยเขา เศร้าหมองศรี
อกเธอหัก รักเศร้า เขาหลีกลี้
ช้ำฤดี ชีวีเหงา เขากลับกลาย
เคยซบอก อุ่นไอ ให้คลายหนาว
โอ้อกสาว เขาเมินหมาง มาห่างหาย
ไม่มีอก ให้อุ่น หนุนสบาย
อกพี่ชาย แสนนิ้ม พริ้มละมุน
อกพี่นี้ ยังคอย ละห้อยหวัง
เพียงสักครั้ง น้องเจ้า เข้ามาหนุน
ด้วยเมตตา พาให้ ใจการุณย์
ซบไออุ่น กับอกพี่ ที่เฝ้าคอย
ชลนา ทิชากร
มานั่งหงอย คอยเขา เศร้าหมองศรี
อกเธอหัก รักเศร้า เขาหลีกลี้
ช้ำฤดี ชีวีเหงา เขากลับกลาย
เคยซบอก อุ่นไอ ให้คลายหนาว
โอ้อกสาว เขาเมินหมาง มาห่างหาย
ไม่มีอก ให้อุ่น หนุนสบาย
อกพี่ชาย แสนนิ้ม พริ้มละมุน
อกพี่นี้ ยังคอย ละห้อยหวัง
เพียงสักครั้ง น้องเจ้า เข้ามาหนุน
ด้วยเมตตา พาให้ ใจการุณย์
ซบไออุ่น กับอกพี่ ที่เฝ้าคอย
ชลนา ทิชากร