มาหัวหินครั้งนี้มีความเศร้า
ด้วยหัวใจที่ปวดร้าวน้องหน่ายหนี
ทิ้งให้พี่ยืนคอยน้องคนดี
ยืนอยู่ที่ใต้ต้นสนหม่นหมองใจ
วันนี้น้องอยู่กับใครที่ไหนหรือ
คนสัตย์ซื่อยืนเซ่อเธอรู้ไหม
รักแสนรักห่วงแสนห่วงดุจดวงใจ
แต่หัวใจเธอเหมือนหินเฉยชินชา
ข่าวคนดีมีคู่ใหม่คนต่างชาติ
พี่พลั้งพลาดสิ่งใดใจโหยหา
เฝ้าติดตามถามข่าวยอดขวัญตา
ลืมคำมั่นสัญญาไม่ยลยิน
ใต้ต้นสนข้างต้นไทรใบร่มรื่น
เคยเชยชื่นรังรักร้างข้างโขดหิน
สุดระทมตรมใจพรากต้องจากดิน
รักเราสิ้น..เหลือเพียงซาก..หาดทรายงาม..
ริน ดอนบูรพา
๓ ต.ค. ๕๕
ด้วยหัวใจที่ปวดร้าวน้องหน่ายหนี
ทิ้งให้พี่ยืนคอยน้องคนดี
ยืนอยู่ที่ใต้ต้นสนหม่นหมองใจ
วันนี้น้องอยู่กับใครที่ไหนหรือ
คนสัตย์ซื่อยืนเซ่อเธอรู้ไหม
รักแสนรักห่วงแสนห่วงดุจดวงใจ
แต่หัวใจเธอเหมือนหินเฉยชินชา
ข่าวคนดีมีคู่ใหม่คนต่างชาติ
พี่พลั้งพลาดสิ่งใดใจโหยหา
เฝ้าติดตามถามข่าวยอดขวัญตา
ลืมคำมั่นสัญญาไม่ยลยิน
ใต้ต้นสนข้างต้นไทรใบร่มรื่น
เคยเชยชื่นรังรักร้างข้างโขดหิน
สุดระทมตรมใจพรากต้องจากดิน
รักเราสิ้น..เหลือเพียงซาก..หาดทรายงาม..
ริน ดอนบูรพา
๓ ต.ค. ๕๕
“ดิน”มิเคย ไปไหน พี่ชายขา
ยังถ่างตา รอเสมอ เคยเพ้อ.ถาม
คนชุมพร เห็นไหม ใฝ่ติดตาม
พอรู้ความ สุดเหงา เศร้าทรวงใน
ข่าวพี่ชาย มีหม้ายสาว พราวเสน่ห์
ล่องตังเก มารับ กลับเมืองใต้
รู้ทีหลัง หลั่งน้ำตา พาช้ำใจ
เมียรับไป ปล่อยน้อง”ดิน” จินต์ระบม
ยังถ่างตา รอเสมอ เคยเพ้อ.ถาม
คนชุมพร เห็นไหม ใฝ่ติดตาม
พอรู้ความ สุดเหงา เศร้าทรวงใน
ข่าวพี่ชาย มีหม้ายสาว พราวเสน่ห์
ล่องตังเก มารับ กลับเมืองใต้
รู้ทีหลัง หลั่งน้ำตา พาช้ำใจ
เมียรับไป ปล่อยน้อง”ดิน” จินต์ระบม
"ดิน"