"ดอกไม้กับความรัก"
รู้จักเธอใจฉันแสนหวั่นไหว
มวลดอกไม้สวยดีเป็นสีขาว
กลีบชื่นฉ่ำน้ำค้างงามพร่างพราว
โลกสวยราวบริสุทธิ์ดุจวิมาน
เมื่อสัมพันธ์วันนี้มีความรัก
ดอกไม้จักบานคลี่สีแดงฉาน
เหมือนสีของหัวใจหาใดปาน
สดสคราญยามเราเข้าใจกัน
มองรอบตัวทั่วไปในทุ่งกว้าง
ดอกหญ้าต่างเปลี่ยนไปในสีสัน
จากขาวกลายเป็นแดงแข่งตะวัน
ท้องทุ่งพลันแสนสวยด้วยความรัก
หากสิ่งที่วาดไว้ไม่เหมือนเก่า
ความว่างเปล่ามาเยือนเหมือนอกหัก
กลีบแดงสดที่เคยเอ่ยซึ้งนัก
เธอหยุดพักหัวใจไว้แค่นั้น
ดอกไม้สีแดงสดจึงหมดสวย
กลับกลายด้วยเธอลาอารมณ์ฝัน
นับแต่นี้กี่ปีกี่เดือนวัน
อบอุ่นอันเธอให้อาจไม่มี
จึงดอกไม้ทุกดอกออกดำมืด
รักไม่ยืดย้อมให้ไม้เปลี่ยนสี
เห็นแต่ความมืดมนบนปฐพี
รักหวานที่เคยรับกลับขมไป
❤
(เหตุที่รักสีดำ)
ประพันธ์โดย
ดาวอาชาไนย
รู้จักเธอใจฉันแสนหวั่นไหว
มวลดอกไม้สวยดีเป็นสีขาว
กลีบชื่นฉ่ำน้ำค้างงามพร่างพราว
โลกสวยราวบริสุทธิ์ดุจวิมาน
เมื่อสัมพันธ์วันนี้มีความรัก
ดอกไม้จักบานคลี่สีแดงฉาน
เหมือนสีของหัวใจหาใดปาน
สดสคราญยามเราเข้าใจกัน
มองรอบตัวทั่วไปในทุ่งกว้าง
ดอกหญ้าต่างเปลี่ยนไปในสีสัน
จากขาวกลายเป็นแดงแข่งตะวัน
ท้องทุ่งพลันแสนสวยด้วยความรัก
หากสิ่งที่วาดไว้ไม่เหมือนเก่า
ความว่างเปล่ามาเยือนเหมือนอกหัก
กลีบแดงสดที่เคยเอ่ยซึ้งนัก
เธอหยุดพักหัวใจไว้แค่นั้น
ดอกไม้สีแดงสดจึงหมดสวย
กลับกลายด้วยเธอลาอารมณ์ฝัน
นับแต่นี้กี่ปีกี่เดือนวัน
อบอุ่นอันเธอให้อาจไม่มี
จึงดอกไม้ทุกดอกออกดำมืด
รักไม่ยืดย้อมให้ไม้เปลี่ยนสี
เห็นแต่ความมืดมนบนปฐพี
รักหวานที่เคยรับกลับขมไป
❤
(เหตุที่รักสีดำ)
ประพันธ์โดย
ดาวอาชาไนย