ถ้าไม่เฉลย จะกลายเป็นกลอนที่หาความอภิรมย์ไม่ได้เลยล่ะครับ เพราะว่า คนส่วนใหญ่เวลาอ่าน จะอ่านเอาสัมผัสใน หรือคำลงท้ายวรรคเพราะๆ... ซึ่งถ้าอ่านผิวเผิน จะไม่มีทางรู้เลยครับ ว่าจริงๆ กะจะซ่อนร้อยกรองอีกประเภทนึงเอาไว้...
วิธีแบบนี้ อาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ ท่านเขียนไว้ครับ... แต่จำบทประพันธ์ไม่ได้แล้ว จำได้แค่ว่า มันอ่านเป็นกลอน หรือโคลงสี่สุภาพ ก็ได้...แต่ท่านเขียนเนียนกว่าที่เอเขียน เย้ออออ
อ่านจนเคลิ้ม ลืมดูเลยว่าซ่อนให้อ่านเป็นโคลงได้ด้วย...โดยไม่ผิดฉันทลักษณ์ทั้งสองแบบเลย
แหม พี่แซมครับ ทำเอาปวดหัวเลยเหรอครับ แหะๆ คนแต่งไม่ปวดกว่าเหรอคร้าบ อิอิ ต้องคอยมานั่งดูไม่ให้ผิดฉันทลักษณ์ทั้งสองแบบ แถมความหมายต้องไม่ใช่กลอนพาไปด้วย ฮ่าๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
