ทนระทม ขมขื่น จนกลืนกล้ำ
ทนชอกช้ำ ย้ำทรวง ทุกห้วงเขิน
ทนเก็บกด หดหาย ร้ายเหลือเกิน
ทนหมางเมิน เดินเดี่ยว เปลี่ยวเอกา
จะเลิกทน แล้วฉัน วันนี้เข้ม
ดั่งเสาเข็ม ตอกแน่น ถึงแก่นหน้า
ไม่ไหวหวั่น สั่นคลอน ถอนอุรา
ลมมายา อย่าหวัง หลั่งน้ำตา
เพราะฉันเจ็บ มานาน จนรานร้าว
คงถึงคราว เอาคืน ฝืนไว้ท่า
อยากลองดี เชิญเหวย เอ่ยวาจา
เข็มฉีดยา ยังเฉย เลยพ่อคุณ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
