มวลเมฆหมอก หยอกเย้า แนวเนาป่า
แย้มบุปผา พากลิ่น ถิ่นงามขำ
ลอยล่องมา ยามเช้า เคล้าลำนำ
ที่เคยช้ำ กลายไกล ไยร้างเลือน
ตื่นตีห้า มารอ มิท้อทด
ทิวเขาคต บดบัง นั่งกับเพื่อน
กาแฟร้อน จิบไป ใจร้อยเดือน
อุษาสาง พลางเคลื่อน เลื่อนขึ้นมา
รุ่งอรุณ วันใหม่ ใสแสงส่อง
มวลละออง น้ำค้าง พร่างพรมหญ้า
เกาะยอดไผ่ ไหวเอน เด่นงามตา
ทาบอุษา แสงทอง ผ่องอำไพ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
