ไม่รู้จัก แล้วใย ใจจึงคิด
รักเป็นพิษ เรื้อรัง ขังห้วงได้
แม้นเมาเหล้า กล้ำกลืน ฝืนฤทัย
ก็สร่างได้ เร็ววัน พลันข้ามคืน
ไม่รู้จัก มักจี่ แต่ริรัก
อกเลยหัก เป็นแผล ดวงแดขื่น
ทนระกำ ช้ำตรม หวานขมกลืน
ใจสะอื้น อัดอั้น หวั่นเจียนตาย
ไม่รู้จัก รักเขา เหมือนเมาหมัด
ฮุ๊คขวาจัด ซัดลง ตรงหน้าหงาย
เลือดกลบปาก ฟันร่วง ห่วงเดียวดาย
สุดคาดหมาย คล้ายแย่ แพ้พ่ายพัง
ไม่รู้จัก พักไว้ ใจหยุดคิด
ไร้ทั้งสิทธิ์ บิดเบือน เกลื่อนสิ้นหวัง
หัวใจแหลก แตกดับ ยับเยินจัง
ต้องมานั่ง เลียแผล แพ้ทางรัก