เปลวควันชวย พวยพุ่ง มุ่งสู่ยอด
แขไขสอด ส่องแสง แฝงฟ้าก่อน
ณ.คืนนี้ เพลาดี ต้องรี่จร
ทั่วอัมพร จูงดาว พราวดารา
มาเปล่งแสง นวลเรือง เรื่อเหลืองอ่อน
มานแอบค่อน รพี ไยหนีหน้า
แสงจันทร์ส่อง สว่าง กลางนภา
แต่อุรา กลับซึ้ง ถึงรพี
เมื่อใดหนา รวิ ศศิ.ส่อง
จับมือคล้อง เกาะแขน มิแล่นหนี
อยู่เคียงคู่ คลอควง ห้วงปฐพี
โดยมิมี แยกกัน ฉันและเธอ
แขไขสอด ส่องแสง แฝงฟ้าก่อน
ณ.คืนนี้ เพลาดี ต้องรี่จร
ทั่วอัมพร จูงดาว พราวดารา
มาเปล่งแสง นวลเรือง เรื่อเหลืองอ่อน
มานแอบค่อน รพี ไยหนีหน้า
แสงจันทร์ส่อง สว่าง กลางนภา
แต่อุรา กลับซึ้ง ถึงรพี
เมื่อใดหนา รวิ ศศิ.ส่อง
จับมือคล้อง เกาะแขน มิแล่นหนี
อยู่เคียงคู่ คลอควง ห้วงปฐพี
โดยมิมี แยกกัน ฉันและเธอ
"ดิน"
ศศิธร ไม่แจ่ม แอร่มสรวง
ทั้งดาวดวง มืดมิด คิดแล้วเก้อ
อิจฉาดิน เด่นดัง หวังอยากเจอ
ป่าระพีฯ ขี้เห่อ เจ๋อรอคอย
ทำบุญเผื่อ หรือเปล่า เล่าดินจ๋า
เตรียมมาลา ถักทอ รอไว้หน่อย
คนเมืองกรุง น้ำท่วม อ่วมไม่น้อย
ขอบุญลอย ตามน้ำ ยามเธอทำ
ส่วนว่าป่า ระพีฯ มีบุญหนัก
ขอมาสัก กระจาด สาดค่ำค่ำ
ด้วยว่าพัน บุญน้อย จะลอยลำ
เก็บบุญกรรม ไม่ขาด ชาติหน้ารอ
พันทอง