ยามหวนคืนสู่ถิ่นแผ่นดินเกิด
งามบรรเจิดชุ่มฉ่ำสมคำกล่าว
ถึงสยามเมืองยิ้มยังพริ้มพราว
สุกสกาวข้าวกล้าชาวนาไทย
บ้านไม่เช่าข้าวไม่ซื้อคือตัวช่วย
แม้ไม่รวยเลิศหรูยังอยู่ได้
เสียงนกร้องรอบกายสบายใจ
หริ่งเรไรเป็นเพื่อน..พร้อมเดือนดาว
สิ่งแวดล้อมบริสุทธิ์งามผุดผ่อง
แผ่นดินทองเขียวขจียังมีสาว
ยิ้มละมุนอุ่นละมัยน้ำใจพราว
ชีวิตชาวชนบทช่างงดงาม
กลับคืนถิ่นบ้านนาในครานี้
ชุบชีวียืนยาวดั่งก้าวข้าม-
ทุกข์ระทมขมเศร้าดั่งเงาตาม
มาสู่ความสดชื่นระรื่นทรวง
ได้มาพบมิ่งมิตรอย่างชิดใกล้
มอบหทัยเพียงนางอย่างห่วงหวง
ขอเชิดชูเนื้อนุ่มเจ้าพุ่มพวง
เป็นรังรวงสุดท้ายเมื่อปลายทาง
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
