.jpg)
วันสิ้นเดือน กันยา สองห้าห้า
ลุเวลา เดือนเก้า ข้าวไสว
กอตั้งตรง เป็นพุ่ม อุ้มท้องใหม่
ใบปลิวไหว ตามลม ผสมเสียง
ตัวแมงมุม ถักไย ไปตามข้าว
เป็นตาข่าย เส้นยาว ราวระเบียง
ดักแมลง เป็นเหยือ เพื่อนำเลี้ยง
อย่างพอเพียง แก่ตัว รัวไล่กิน
จับตั๊กแตน บินมา หาตาข่าย
ดิ้นให้ตาย ไม่หลุด หยุดใจสิ้น
เข้าถาโถม ดักกัด มัดจนชิน
คืออาจิณ แมงมุม ขยุ้มฆ่า
นั่นก็คือ ชีวิต คิดหาทาง
เป็นตัวอย่าง อยู่รอด ปลอดข้อหา
ไม่มีจน ไม่มี ที่นินทา
ก็เพราะว่า พอเพียง เลี้ยงตัวเอง
ลุเวลา เดือนเก้า ข้าวไสว
กอตั้งตรง เป็นพุ่ม อุ้มท้องใหม่
ใบปลิวไหว ตามลม ผสมเสียง
ตัวแมงมุม ถักไย ไปตามข้าว
เป็นตาข่าย เส้นยาว ราวระเบียง
ดักแมลง เป็นเหยือ เพื่อนำเลี้ยง
อย่างพอเพียง แก่ตัว รัวไล่กิน
จับตั๊กแตน บินมา หาตาข่าย
ดิ้นให้ตาย ไม่หลุด หยุดใจสิ้น
เข้าถาโถม ดักกัด มัดจนชิน
คืออาจิณ แมงมุม ขยุ้มฆ่า
นั่นก็คือ ชีวิต คิดหาทาง
เป็นตัวอย่าง อยู่รอด ปลอดข้อหา
ไม่มีจน ไม่มี ที่นินทา
ก็เพราะว่า พอเพียง เลี้ยงตัวเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
