หลั่งน้ำตาฟ้าเอ๋ยแล้วเลยท่วม
ทุกอย่างอ่วมน่วมยับมิกลับได้
เสียงร่ำร้องหมองอยู่ทุก อณูไป
หย่อมหญ้าไหนไหม้ลุกอยู่ทุกทาง
ชาวประชาพาหวั่นอกสั่นนัก
น้ำท่วมพลักหลักบ้านก็พานหมาง
บ้านเธอ-ฉันพลันท่วมอ่วมไม่จาง
ใจก็คว้างร้างคิดชีวิต!นี้
น้ำประดังหลังล้นจนจมบ้าน
สายเกินการขานย้ายวายหมองศรี
น้ำไหลนองของสิ้นไร้ชิ้นดี
หมดถิ่นที่ชีวาจะอยู่นอน
พึ่งหลังคามาอยู่ได้ครู่ครั้ง
น้ำก็หลังพังตัวหัวไม่ถึงหมอน
ลิ้มรสชาติอนาดชีวิตเป็นนิจจร
วันหนึ่งผ่อนรอนเยือนไปเหมือนเดิม
สักวันหนึ่งก็พึงลืมเหตุการณ์น้ำท่วมแล้วล่ะ นี่แหละคนไทย พอแค่เหตุการณ์กลับมาอีกครั้งทุกคนกลับส่ายหน้า ไม่คิดเตรียมการอะไรเลยแล้วก็มานั่งอกสั่นขวัญแขวนกับเหตุการณ์ที่มันกำลังจะซ้ำรอย
ทุกอย่างอ่วมน่วมยับมิกลับได้
เสียงร่ำร้องหมองอยู่ทุก อณูไป
หย่อมหญ้าไหนไหม้ลุกอยู่ทุกทาง
ชาวประชาพาหวั่นอกสั่นนัก
น้ำท่วมพลักหลักบ้านก็พานหมาง
บ้านเธอ-ฉันพลันท่วมอ่วมไม่จาง
ใจก็คว้างร้างคิดชีวิต!นี้
น้ำประดังหลังล้นจนจมบ้าน
สายเกินการขานย้ายวายหมองศรี
น้ำไหลนองของสิ้นไร้ชิ้นดี
หมดถิ่นที่ชีวาจะอยู่นอน
พึ่งหลังคามาอยู่ได้ครู่ครั้ง
น้ำก็หลังพังตัวหัวไม่ถึงหมอน
ลิ้มรสชาติอนาดชีวิตเป็นนิจจร
วันหนึ่งผ่อนรอนเยือนไปเหมือนเดิม
สักวันหนึ่งก็พึงลืมเหตุการณ์น้ำท่วมแล้วล่ะ นี่แหละคนไทย พอแค่เหตุการณ์กลับมาอีกครั้งทุกคนกลับส่ายหน้า ไม่คิดเตรียมการอะไรเลยแล้วก็มานั่งอกสั่นขวัญแขวนกับเหตุการณ์ที่มันกำลังจะซ้ำรอย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
