คิดถึงจังนั่งเฝ้า รอคอย
น้ำรดหยดตาปรอย ท่วมแก้ม
เช้านี้รี่ชะลอย ความหม่น
เกินกว่าใครจะแย้ม แต่งแต้มดวงใจ(๖๒๕)
คิดถึงเธอสู่ห้วง ฤทัย
โปรดอย่าจากฉันไป เช่นนี้
กมลหม่นเพียงใด เธอรับ รู้นา
ฉันเจ็บจิตคิดลี้ หลบเร้นเลือนหาย(๖๒๖)
อันคำชายหน่ายแล้ว ลืมเลย
ไม่สลับกลับมาเชย จึ่งเศร้า
สัญญาว่าไว้เอย เคยกล่าว
รักไม่ทิ้งจริงเจ้า จักเฝ้าคอยรอ(๖๒๗)
เพียงสองปีเท่านั้น ปันใจ นาพ่อ
หมดรักหักทรวงใน ป่นปี้
สิ่งที่ร่ำพิไร วันก่อน
ว่าจะไม่ด่วนชี้ ตัดทิ้งหญิงไป(๖๒๘)
ลืมหมดรสรักพริ้ง แพรวพราว
เธอเล่นหลอกลวงสาว ด่าวดิ้น
ล้วนหลากเรื่องจึงหนาว จึงเหน็บ
อยากตัดรักให้สิ้น จักได้ใจคืน(๖๒๙)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
