น้องบอกนกเป็นอะไรตามใจน้อง
เฝ้าประคองอิงแอบร่างแนบขวัญ
ขอเป็นทาสถวายตัวนานชั่วกัลป์
ยอมทั้งนั้นเพราะของดีมีที่เธอ
รพีกาญจน์ 59
ท่านรพีฯ คิดต่างวางคุณค่า
ด้วยเชื่อว่าของดีที่เสนอ
อยู่ที่นางเท่านั้นนั่นนะเออ
ด้วยอาจเพ้อเผลอถลำเชื่อคำนาง
ที่มีนั้นของเสียละเหี่ยนัก
ดูเธอเก็บเธอกักหมักให้ห่าง
เธอทั้งซุกทั้งซ่อนนอนหนีบทาง
ใช้ผ้าบางผ้าหนามาห่อนวล
กลัวแมงหวี่แมงวันนั้นตอมไต่
นั่นปะไรของเหม็นเป็นสงวน
รพีฯ กลับพอใจให้ชื่นชวน
ว่าดีล้วนที่มี..ดีอย่างไร?
มองข้ามคนตนเองเลบงชื่อ
ลืมว่าถือของดีที่ยิ่งใหญ่
มีเจ้าโลกโชคช่วยอวยกระไร
แต่ทำไม ไม่ชม..(ของ)ผมยิ่งดี...?
ด้วยเชื่อว่าของดีที่เสนอ
อยู่ที่นางเท่านั้นนั่นนะเออ
ด้วยอาจเพ้อเผลอถลำเชื่อคำนาง
ที่มีนั้นของเสียละเหี่ยนัก
ดูเธอเก็บเธอกักหมักให้ห่าง
เธอทั้งซุกทั้งซ่อนนอนหนีบทาง
ใช้ผ้าบางผ้าหนามาห่อนวล
กลัวแมงหวี่แมงวันนั้นตอมไต่
นั่นปะไรของเหม็นเป็นสงวน
รพีฯ กลับพอใจให้ชื่นชวน
ว่าดีล้วนที่มี..ดีอย่างไร?
มองข้ามคนตนเองเลบงชื่อ
ลืมว่าถือของดีที่ยิ่งใหญ่
มีเจ้าโลกโชคช่วยอวยกระไร
แต่ทำไม ไม่ชม..(ของ)ผมยิ่งดี...?
"บ้านริมโขง"