"ปลายฝนต้นหนาว"
ผู้แต่ง อิงภู
หมอกสีจางเรื่อละอองผ่องละเอียด
แลละเมียดล่องละมุนอรุณฉาย
คมสีเข้มบุปผาบางกลีบพร่างพราย
คงทักทายสายหมอกบอกรักกัน
โอ้หยาดฝนหล่นพร่างน้ำค้างเช้า
สายลมเบาร้องเพลงบรรเลงสรรค์
เย็นยะเยียบฉ่ำฉอ้อนอ้อนรำพัน
ป่าจึงลั่นความสุขทุกอณู
เจ้านกน้อยหัดบินผินไม้ผลัด
ปีกกำดัดเริงไพรไกลสุดกู่
เริงลมหนาวจิบน้ำค้างอันพร่างพรู
รอฤดูใหม่คล้อยค่อยค่อยมา
เจ้ากล้าไม้ผลิรากจากเมล็ดแก่
ค่อยค่อยแปรกิ่งใหญ่และใบหนา
ค่อยค่อยผลิดอกบานละลานตา
ค่อยค่อยรา หลังฝากเกร็ดเมล็ดพันธุ์
"ปลายหน้าฝนต้นหน้าหนาวคราวผันเปลี่ยน"
ดอกไม้เวียนสลับสีกี่หนนั่น
กี่นกน้อยเกิดตายวายชีวัน
มองเห็นมันถามสักนิด "คิดยังไง"
ฤดูกาลชีวิตไม่ผิดแผก
สุขเศร้าแทรกคละเคล้าเราเห็นไหม
รับ "ปลายฝนต้นหนาว" อย่างเข้าใจ
ฤดูใดก็เป็นสุขได้ทุกวัน
...
ผู้แต่ง อิงภู
หมอกสีจางเรื่อละอองผ่องละเอียด
แลละเมียดล่องละมุนอรุณฉาย
คมสีเข้มบุปผาบางกลีบพร่างพราย
คงทักทายสายหมอกบอกรักกัน
โอ้หยาดฝนหล่นพร่างน้ำค้างเช้า
สายลมเบาร้องเพลงบรรเลงสรรค์
เย็นยะเยียบฉ่ำฉอ้อนอ้อนรำพัน
ป่าจึงลั่นความสุขทุกอณู
เจ้านกน้อยหัดบินผินไม้ผลัด
ปีกกำดัดเริงไพรไกลสุดกู่
เริงลมหนาวจิบน้ำค้างอันพร่างพรู
รอฤดูใหม่คล้อยค่อยค่อยมา
เจ้ากล้าไม้ผลิรากจากเมล็ดแก่
ค่อยค่อยแปรกิ่งใหญ่และใบหนา
ค่อยค่อยผลิดอกบานละลานตา
ค่อยค่อยรา หลังฝากเกร็ดเมล็ดพันธุ์
"ปลายหน้าฝนต้นหน้าหนาวคราวผันเปลี่ยน"
ดอกไม้เวียนสลับสีกี่หนนั่น
กี่นกน้อยเกิดตายวายชีวัน
มองเห็นมันถามสักนิด "คิดยังไง"
ฤดูกาลชีวิตไม่ผิดแผก
สุขเศร้าแทรกคละเคล้าเราเห็นไหม
รับ "ปลายฝนต้นหนาว" อย่างเข้าใจ
ฤดูใดก็เป็นสุขได้ทุกวัน
...