ยินเสียงแว่วแซวแซงแห่งความฝัน
จำคำมั่นสัญญามิหวั่นไหว
เคยหยอกล้อต่อกระซิกคนแดนไกล
ข้างกอไผ่ริมฝั่งคลองข้างกองฟาง
เหมือนนิยายโบราณท่านขานกล่าว
มีเรื่องราวขัดข้องต้องหมองหมาง
เพราะพลัดพรากจากกันเหมือนหลงทาง
เมื่อน้องนางแต่งงานไปใจพี่ตรม
อธิษฐานให้เคียงคู่อยู่ร่วมสุข
ให้ไร้ทุกข์สุขสำราญอย่าขื่นขม
ดวงชะตามาหมุนเวียนเปลี่ยนระทม
รักพี่ล่มล้มหายคลายคลาดกัน
พี่ยังคอยนงนุชสุดที่รัก
จึงปักหลักอย่างตั้งใจใคร่ฝ่าฝัน
ยังคอย..คอย..พุ่มพวง ดวงชีวัน
เผื่อน้องหันหวนคืนลับ..กลับชุมพร..
ริน ดอนบูรพา
๒๖ ก.ย. ๕๕
จำคำมั่นสัญญามิหวั่นไหว
เคยหยอกล้อต่อกระซิกคนแดนไกล
ข้างกอไผ่ริมฝั่งคลองข้างกองฟาง
เหมือนนิยายโบราณท่านขานกล่าว
มีเรื่องราวขัดข้องต้องหมองหมาง
เพราะพลัดพรากจากกันเหมือนหลงทาง
เมื่อน้องนางแต่งงานไปใจพี่ตรม
อธิษฐานให้เคียงคู่อยู่ร่วมสุข
ให้ไร้ทุกข์สุขสำราญอย่าขื่นขม
ดวงชะตามาหมุนเวียนเปลี่ยนระทม
รักพี่ล่มล้มหายคลายคลาดกัน
พี่ยังคอยนงนุชสุดที่รัก
จึงปักหลักอย่างตั้งใจใคร่ฝ่าฝัน
ยังคอย..คอย..พุ่มพวง ดวงชีวัน
เผื่อน้องหันหวนคืนลับ..กลับชุมพร..
ริน ดอนบูรพา
๒๖ ก.ย. ๕๕
ไอ้หนุ่มชุมพร นอนช้ำ น้ำตาตก
ถูกหักอก วิตกเศร้า เขาหลอกหลอน
น้ำคำหญิง กลิ้งใส บนใบบอน
จึงต้องนอน ระกำ ช้ำแด่ดวง
กราบกรมหลวง ชุมพร ก่อนชีพวาย
ลูกผู้ชาย คนเศร้า เขาบวงสรวง
ขอวอนเทพ ทั่วไทย ใดทั้งปวง
ลูกเป็นห่วง คนไกล เขาไม่ลา
ขอกรมหลวงชุมพร ช่วยวอนเขา
หนุ่มคนเศร้า เฝ้าหวง คอยห่วงหา
อีกเมื่อไหร่ ใจเนื้อนวล จะหวนมา
ซับน้ำตา คนใต้ ให้บรรเทา
หนุ่มชุมพร นอนคอย น้อยใจอยู่
ยอดพธู สี่ปี พี่คอยเจ้า
ตั้งแต่เช้า สายบ่ายเย็น ไม่เห็นเงา
แม่นงเยาว์ พี่รอรับ กลับชุมพร
ชลนา ทิชากร
ถูกหักอก วิตกเศร้า เขาหลอกหลอน
น้ำคำหญิง กลิ้งใส บนใบบอน
จึงต้องนอน ระกำ ช้ำแด่ดวง
กราบกรมหลวง ชุมพร ก่อนชีพวาย
ลูกผู้ชาย คนเศร้า เขาบวงสรวง
ขอวอนเทพ ทั่วไทย ใดทั้งปวง
ลูกเป็นห่วง คนไกล เขาไม่ลา
ขอกรมหลวงชุมพร ช่วยวอนเขา
หนุ่มคนเศร้า เฝ้าหวง คอยห่วงหา
อีกเมื่อไหร่ ใจเนื้อนวล จะหวนมา
ซับน้ำตา คนใต้ ให้บรรเทา
หนุ่มชุมพร นอนคอย น้อยใจอยู่
ยอดพธู สี่ปี พี่คอยเจ้า
ตั้งแต่เช้า สายบ่ายเย็น ไม่เห็นเงา
แม่นงเยาว์ พี่รอรับ กลับชุมพร
ชลนา ทิชากร