การบ้านเราเอานำส่ง
ครูยังงงขู่ตาข่ม
ชื่อปลานั้นท่านมาชม
ไม่เชื่อผมว่าเขียนเป็น
เฝ้าถามไถ่ให้ยอมรับ
หวังจะจับกับตาเห็น
ท่านคิดได้ไม่ยากเย็น
จึงเคี่ยวเข็ญมาอีกงาน
ต่อไปเรียนเขียนชื่อนก
เป็นกลอนหกสี่บทผ่าน
ยากนั่นหนากว่าเสร็จงาน
ตัวอย่างท่านไม่ให้มา
นกปากหนามนกเดินดง
เพลินพลัดหลงออกพ้นป่า
นกกระจอกนกกระทา
คอยจับปลาริมฝั่งคลอง
คงไม่ใช่ไหงมาผิด
จนด้วยจิตคิดปวดหมอง
พี่พี่จ๋ามาทดลอง
เขียนให้น้องต้องส่งครู.
นพ
27ก.ย.55
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
