บันทึกการเดินทาง ๓
- สหายเถื่อน -
๐ จากรังเรือนเยือนเก่าผู้เหย้าถิ่น
จึ่งโบยบินผินปีกหลบหลีกฝน
สู่เส้นทางบางเหลือเหนือลมบน
ขับปลายขนระยับกระหยับมา
๐ ฤามาไกลรังนอนตอนบินจาก
ฤาฝั่งฟากพรากคู่สู่อีกป่า
โน่น! พยับฝนเทาตั้งเค้ามา
เถอะ! มาหลบหลังคาร่วมป่าเดียว
๐ ชั่วขณะโครมครืนแห่งฝืนฟ้า
เจ้ากับข้าฯมาแบ่งปันความโดดเดี่ยว
ทนจับเจ่าหนาวเหน็บมิเจ็บเดียว
ขณะเสี้ยวดอกฝนหล่นโปรยปราย
๐ อาจเพียงช่วงดวงฉ่ำระบำเสียง
เผยสำเนียงเพรียงเพราะเสนาะหมาย
เจ้าไซร้ตัวทั่วซีกทั้งปีกปลาย
ข้าฯสะบั้นกายยืนฝืนกัดฟัน
๐ คือความต่างหว่างเหมือนเพื่อนต่างถิ่น
จะโบยบินสู่ใดเล่าเหล่านักฝัน
กี่แรมรอนนอนร้างค้างวารวัน
กี่คอนคั่นกั้นฉากกับฟากคืน
๐ ก่อนโรยแสงแห่งวันจะพลันมิด
ก่อนอาทิตย์สุดท้ายที่ปลายฝืน
ก่อนดงดิบเปลี่ยวดำขย้ำกลืน
ต้องเร่งคืนฝืนย่างอย่างเดียวดาย
๐ สลัดกายปลายปีกกระผีกล้า
แล้วบอกลาเพื่อนเก่าเจ้าสหาย
จึ่งออกบินเบื้องหน้าอย่างท้าทาย
จึ่งออกย่ำสู่หมายปลายเส้นทาง ฯ
ปล.ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ
ก้าวแรกฯ...