อ่านกลอนเหงา เศร้าตาม จึงถามไถ่
ว่าคุณไผ่ฯ ไร้รัก เป็นนักหนา
อย่าตรอมตรม ขมขื่น ฝืนชีวา
ให้กลับมา สดชื่น ในคืนนี้
ขอให้เป็น เหมือนไผ่ ไหวเอนอ่อน
รู้จักผ่อน อุรา อย่าล่าหนี
ชีวิตคน วนว่าย คล้ายนที
ขึ้นลงมี ให้เห็น เช่นทุกวัน
กำลังใจ สำคัญ หันหน้าสู้
ผิดเป็นครู สอนเรา เล่าอย่าหวั่น
ชั่วเจ็ดที คำกล่าว เขาว่ากัน
ดีเจ็ดหน สุขสันต์ วันของเรา
พันทอง
ชีวิตจริง ไม่เศร้าหรอก แต่งหยอกพ้อ
ไม่ต้องรอ คว้าสิ่งไหน หรือไขว่คว้า
แค่อารมณ์ ที่รวนเร บางเวลา
บทกลอนพา ไปสู่ห้วง ทะลวงใจ
อารมย์คน มีหลายหลาก ที่ยากคาด
เหมือนภาพวาด สื่อความนัย เพื่อให้ไข
ต่างคนคิด ต่างอารมย์ ถาโถมไป
แล้วแต่ใจ จะปรุงแต่ง ตามแรงลม
ไม่ต้องรอ คว้าสิ่งไหน หรือไขว่คว้า
แค่อารมณ์ ที่รวนเร บางเวลา
บทกลอนพา ไปสู่ห้วง ทะลวงใจ
อารมย์คน มีหลายหลาก ที่ยากคาด
เหมือนภาพวาด สื่อความนัย เพื่อให้ไข
ต่างคนคิด ต่างอารมย์ ถาโถมไป
แล้วแต่ใจ จะปรุงแต่ง ตามแรงลม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
