เสียงดุเหว่า ร่ำไร ตอนใกล้คำ
สายฝนพรำ ฉ่ำละออง เป็นฟองฝอย
สกุณา ถลาลับ กลับดงดอย
นั่งใจลอย ถึงคนดี ที่อยู่ไกล
โอ้นวลน้อง ผ่องศรี ของพี่จ๋า
เจ้ากานดา อยู่เย็น เป็นไฉน
มีความสุข สำราญ เบิกบานใจ
คนอยู่ไกล ใจเหงา เศร้าวิญญา
วอนสายลม พรมพลิ้วปลิวพัดผ่าน
โปรดสงสาร เมตตาด้วย ช่วยเถิดหนา
กระซิบบอก เบาเบา เจ้ากานดา
ในอุรา มีเขาอยู่ แต่ผู้เดียว
ฟ้าได้ยิน
แว่วเสียงดิน อธิษฐาน ผ่านฟากฟ้า
ลอยลมมา เขาหู อยู่เปล่าเปลี่ยว
ใจห่วงหา ตาชะแง้ คอยแลเหลียว
อีกประเดี๋ยว จะดลให้ ได้พบพาน
ชลนา ทิชากร
สายฝนพรำ ฉ่ำละออง เป็นฟองฝอย
สกุณา ถลาลับ กลับดงดอย
นั่งใจลอย ถึงคนดี ที่อยู่ไกล
โอ้นวลน้อง ผ่องศรี ของพี่จ๋า
เจ้ากานดา อยู่เย็น เป็นไฉน
มีความสุข สำราญ เบิกบานใจ
คนอยู่ไกล ใจเหงา เศร้าวิญญา
วอนสายลม พรมพลิ้วปลิวพัดผ่าน
โปรดสงสาร เมตตาด้วย ช่วยเถิดหนา
กระซิบบอก เบาเบา เจ้ากานดา
ในอุรา มีเขาอยู่ แต่ผู้เดียว
ฟ้าได้ยิน
แว่วเสียงดิน อธิษฐาน ผ่านฟากฟ้า
ลอยลมมา เขาหู อยู่เปล่าเปลี่ยว
ใจห่วงหา ตาชะแง้ คอยแลเหลียว
อีกประเดี๋ยว จะดลให้ ได้พบพาน
ชลนา ทิชากร
ลมระเรื่อย เฉื่อยฉิว ปลิวเมฆฝอย
ระย้าย้อย ฟ้าฝน ดลประสาน
ฟ้ามืดครึ้ม ทึมเทา เหงาใดปาน
สะกดมาน ฝังลึก นึกพะวง
ขอส่งมาน หวานตรึง คะนึงใฝ่
ถึงคนไกล ใจหนุ่ม อย่าลุ่มหลง
พึงตระหนัก รักแท้ แดตั้งตรง
ขอมั่นคง เพียงหนึ่ง เคยซึ้งมา
อธิษฐาน ลอยลม ไปพรมบอก
ซึ่งกลั่นออก จากใจ ใช่มุสา
ให้คนไกล ปลายถิ่น ดินวนา
รับรู้ว่า สัญญา ยังคาใจ
ระย้าย้อย ฟ้าฝน ดลประสาน
ฟ้ามืดครึ้ม ทึมเทา เหงาใดปาน
สะกดมาน ฝังลึก นึกพะวง
ขอส่งมาน หวานตรึง คะนึงใฝ่
ถึงคนไกล ใจหนุ่ม อย่าลุ่มหลง
พึงตระหนัก รักแท้ แดตั้งตรง
ขอมั่นคง เพียงหนึ่ง เคยซึ้งมา
อธิษฐาน ลอยลม ไปพรมบอก
ซึ่งกลั่นออก จากใจ ใช่มุสา
ให้คนไกล ปลายถิ่น ดินวนา
รับรู้ว่า สัญญา ยังคาใจ
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
