...ในความพริ้วไหว...ของสายลม...
หัวใจฉันกำลังถูกพร่างพรม...ด้วยความคิดถึง...
เสียงหัวใจที่เต้นช้า....มีคุณอยู่ทุกเวลา...ทุกห้วงคำนึง...
กอดตัวเองด้วยเสียงเพลงหวานซึ้ง...กลับไม่อุ่นเท่าแค่คำรักคำหนึ่ง...ของคุณ
...ในความอ่อนไหว...ของสายลม...
ฉันภาวนาให้โลกกลม-กลม...หยุดหมุน...
ย้อนคืนได้ไหมเวลา...อยากกลับไปอยู่ตรงหน้า...ของคุณ
ให้คุณกอดไว้ด้วยรักละมุน...และใช้อกอุ่น-อุ่น....ซับน้ำตา...