หวนคิดถึง คะนึงหา เวลาจาก
น้ำตาพราก รินหลั่ง ดั่งสายฝน
ไหลอาบแก้ม สองข้าง ต่างปะปน
ความหมองหม่น เข้ารุม สุมทรวงใน
แม้มองฟ้า สกาว พราวสดสวย
ใช่จะช่วย คลายเหงา ยิ่งเศร้าใหญ่
ดาวกระพริบ คล้ายพี่ ยังมีใจ
ดวงฤทัย ยังคอย อย่าปล่อยนาน
จำได้ไหม รักเก่า ที่บ้านเกิด
พี่เคยเปิด ให้ฟัง นั่งขับขาน
เก็บดอกบัว ไหว้พระ ต่างบนบาน
ขอรักผ่าน มรสุม อย่ารุมเร้า
จับมือกัน สัญญา ที่หน้าโบถส์
ขอพี่โปรด นึกย้อน วอนอย่าเขลา
สาวคนนี้ ยังรอ เติมต่อเอา
รักสองเรา ไม่ลืม ปลื้มทุกวัน
แหงนมองฟ้า วันนี้ ฤดีร้าว
ใกล้หน้าหนาว ลมหวน ชวนไหวหวั่น
ขาดไออุ่น จากชาย หมายผูกพัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มีเพียงเธอ
พันทอง
อยากให้"ดิน" นั่งเฝ้า เหงาด้วยไหม
รอเขาอยู่ ทำไม ผู้ชายเกร่อ
มัวท้าวคาง ถ่างตา พาละเมอ
ดูขรึมเหม่อ แขนขา พาหมดแรง
แล้วจูงมือ “คุณพัน” ไปยันฮี
เสริมโสภี งามแท้ แลสวยแปร่ง. (ยังไงหว่า)
เพิ่มคิวคาง หว่างตา ทาปากแดง
แล้วยิ้มแฉ่ง ยวนยั่ว ทั่วบ้านไพร
เผลอแป๊ปเดียว เที่ยวถาม ตามมาหา
ดุจนางฟ้า ประจำป่า พนาไร่
หนุ่มมาเยือน เรือนบ้าน ทุกวันไป
หัวบันได ไม่แห้ง แต่งสักที
รอเขาอยู่ ทำไม ผู้ชายเกร่อ
มัวท้าวคาง ถ่างตา พาละเมอ
ดูขรึมเหม่อ แขนขา พาหมดแรง
แล้วจูงมือ “คุณพัน” ไปยันฮี
เสริมโสภี งามแท้ แลสวยแปร่ง. (ยังไงหว่า)
เพิ่มคิวคาง หว่างตา ทาปากแดง
แล้วยิ้มแฉ่ง ยวนยั่ว ทั่วบ้านไพร
เผลอแป๊ปเดียว เที่ยวถาม ตามมาหา
ดุจนางฟ้า ประจำป่า พนาไร่
หนุ่มมาเยือน เรือนบ้าน ทุกวันไป
หัวบันได ไม่แห้ง แต่งสักที
"ดิน"