คุณรัตน์เป็นเช่นดาวที่พราวแสง
เป็นหญิงแกร่งหญิงงามอร่ามทั่ว
บุญพรั่งพร้อมพิศุทธิ์ธรรมประจำตัว
เปรียบดังบัวพ้นนทีรวีชม
จึงเป็นที่หมายปองของหนุ่มหนุ่ม
ร่วมร้อยรุมเร่งฤทธิ์สนิทสนม
สุมาลีมีกลิ่นหอมน่าดอมดม
ระรื่นรมย์รุดรักรัตน์ปักใจ
รักจะโตโบราณว่าให้ช้าก่อน
โปรดจงย้อนดูตนว่าสมไหม
เริ่มริรักรักนิรันดร์นั้นอย่างไร
ก็สองใจใฝ่ความดีที่เทียบเคียง
ศีลทั้งสองคล้องเสมอทั้งเธอฉัน
อีกทั้งปัญญาเยี่ยมเทียบเทียมเสียง
เมื่อครองคู่ย่อมอยู่สุขไร้ทุกข์เคียง
รักเรียบเรียงสำเนียงนุ่มย่อมชุ่มชนม์
อนิจจาที่กล่าวมาน่าน้อยจิต
มิอาจคิดคลุกคลีให้มีหม่น
เพ่งพินิจพิษร้ายในใจตน
นฤมลเหมือนพระจันทร์ฉันเหมือนดิน
ศีลด่างพร้อยสมองน้อยหน้าละห้อย
คางก็ย้อยปากก็หนาตาก็บิ่น
คิ้วไม่มีเกศีล้านเหมือนลานบิน
มีมลทินทุกอณูโฉมตรูตรอง
เมื่อมั่นใจในรักว่าหนักแน่น
ลองเป็นแฟนสักปีมีสุขสอง
เซ็นต์สัญญาว่าจะรักและภักดิ์ปรอง
จะไม่มองชายอื่นที่ยืนรอ
ไร้นาม
เป็นหญิงแกร่งหญิงงามอร่ามทั่ว
บุญพรั่งพร้อมพิศุทธิ์ธรรมประจำตัว
เปรียบดังบัวพ้นนทีรวีชม
จึงเป็นที่หมายปองของหนุ่มหนุ่ม
ร่วมร้อยรุมเร่งฤทธิ์สนิทสนม
สุมาลีมีกลิ่นหอมน่าดอมดม
ระรื่นรมย์รุดรักรัตน์ปักใจ
รักจะโตโบราณว่าให้ช้าก่อน
โปรดจงย้อนดูตนว่าสมไหม
เริ่มริรักรักนิรันดร์นั้นอย่างไร
ก็สองใจใฝ่ความดีที่เทียบเคียง
ศีลทั้งสองคล้องเสมอทั้งเธอฉัน
อีกทั้งปัญญาเยี่ยมเทียบเทียมเสียง
เมื่อครองคู่ย่อมอยู่สุขไร้ทุกข์เคียง
รักเรียบเรียงสำเนียงนุ่มย่อมชุ่มชนม์
อนิจจาที่กล่าวมาน่าน้อยจิต
มิอาจคิดคลุกคลีให้มีหม่น
เพ่งพินิจพิษร้ายในใจตน
นฤมลเหมือนพระจันทร์ฉันเหมือนดิน
ศีลด่างพร้อยสมองน้อยหน้าละห้อย
คางก็ย้อยปากก็หนาตาก็บิ่น
คิ้วไม่มีเกศีล้านเหมือนลานบิน
มีมลทินทุกอณูโฉมตรูตรอง
เมื่อมั่นใจในรักว่าหนักแน่น
ลองเป็นแฟนสักปีมีสุขสอง
เซ็นต์สัญญาว่าจะรักและภักดิ์ปรอง
จะไม่มองชายอื่นที่ยืนรอ
ไร้นาม
...ไฟรักโชน รุมเร้า เฝ้าครุ่นคิด
รู้สึกแปลก ในจิต ยิ่งพิศหนอ
อยู่ก็มี พระเอก เสกรักรอ
ดวงใจถ่อ ฉับพลัน ฝันเลยเรา...
...หรือบุพเพ เสแสร้ง แกล้งนิดนิด
ลองปูทิศ ทางใหม่ มิให้เหงา
แกล้งให้เจอะ รักเติม เริ่มเบาเบา
นึกภาพเดา เรื่องพักตร์ เฮ้อ..หนักใจ...
...เมื่อเสี้ยวจินต์ ถวิลบ่อย ใจคอยหา
ใคร่อยากรู้ วาจา อย่างว่าไหม
บังเอิญฝัน แผลงฤทธิ์ มิคิด..ใคร
ฝันครั้งนี้ คงใช่ ไร้นามจริง...
...สองปีใน สัญญา น้องว่าเหมาะ
ขอเฉพาะ ตอนเซ็น อยากเน้นหญิง
ทิ้ง!เถิดทำ มิได้ เดี๋ยวอายลิง
น่าเสียดาย อย่างยิ่ง ทิ้งหลายชาย...
รัตนาวดี