
..."ไปเยี่ยมเพื่อน"(๒)...
ถึงโรงพยาบาลทำใจ...ใช่หรือเปล่า?
โทรถามข่าวปิดสายคล้ายล้มหมอน
ลานจอดรถเต็มเหยียดเบียดสัญจร
คิดขั้นตอนจะตามหา..โดยอาการ
ไปแผนกฉุกเฉิน..เขินนักหนา
ชื่อไม่จำยากหา..น่าสงสาร
ดอกไม้ในตะกร้า..ทำท่าบาน
ช่วยประทานชื่อจริงที....สี))ยะ)))ตรา))))

..."ไปเยี่ยมเพื่อน"(๓)...
และที่สุดของที่สุด..มิหยุดอยู่...
เธอขี้ตู่เรียกขานคนผ่านหน้า...
ทุกมิว.มิว..เดินผ่าน..ด่านเธอมา
อนิจจา...พิษเพ้อเธอกระทำ
ภาพ slow motion...run...start
together to chart กันชื่นฉ่ำ
"มิวอยู่นี่!!..สียะตรา"..ผวาคำ
การกระทำโดยชอบ..คือปลอบโยน
ได้จับมือถือแขน..ว่าแสนรัก
เพื่อนพร้อมพรรควางกระทู้อยู่บ้านโน่น
โทรฯให้เด็กในสังกัดจัดตะโกน
คำอ่อนโยนในกลอนเพื่อนออนรอ
อ่านจนครบทุกนาย-พร้อมลายเซ็น
และ Comment ที่บอกมิวหลอกล่อ...
ความดันสูง..๒๐๐ กว่าน่าชลอ
พบต้นตอชาแขนขา..มาหาทัน
คุยจนค่ำ..พร่ำพลิ้ว.มิวถนัด
เงียบสงัด.ชายเล.เตรียมเห่ขวัญ
ได้ร้องเพลง.ปลอบเธอ.เพ้อรำพัน
ฟังด้วยกัน."ที่แห่งนี้".เรามีเรา
((((ความทรงจำแสนดี..ที่ปรากฏ))))
((((คือทั้งหมดทั้งมวล..คร่ำครวญเล่า)))))
((((ฟ้าไร้จันทร์พลันกระจ่าง..ท่ามทางเทา))))
((((เสียงสองเงา..สื่อสารหวานบางบาง))))
หนึ่งตะกร้า.ดอกมัม.วางบนตัก
"สียะตรา".เพื่อนรัก.ต้องพักบ้าง
ใจสองหญิง.คู่ควร.ชิดนวลปราง
ใจสองนาง.ผลิบาน.ประมาณ..มัม
เหลืองและขาว.ดาวเกลื่อน.เดือนพิสุทธิ์
ใจผ่องผุด.สองดวง.บานช่วงค่ำ
ในตะกร้า.มีดอกแซม.แย้มลำนำ
นั่นคือคำ.ว่า"เพื่อนแท้".มอบแด่กัน
(ขยันหายใจนะจ๊ะ..คือคำสั่งของมิว)

