มีนักเลงรุ่นน้อง.......หลงตน
เห็นอยู่ตั๊กแตนวน.....ที่ใกล้
ตะคอกขู่คำรน........เสียงส่ง
หวังช่วยเหลือกันได้..ไล่พ้นเขตครอง
(ร้องโฮ่งโฮ่งหยุดเยื้อง ยอมโดย- ดีเทอญ
ทำพี่ฉันโอดโอย แทบบ้า
ปากรุ่นพี่เหมือนโบย หวายหวด
อย่านะอย่าหนีหน้า ตูบแค้นสุดแสน)
ตั๊กแตนบอกไม่สู้......ลากลับ
ยังยิ่งโดนโขกสับ.....กลั่นแกล้ง
เดินมาจ่อจะงับ .......เป็นแน่
คงไม่คิดเสแสร้ง......ท่ารู้จริงจัง
(ฉันพลั้งต่อยตูบแล้ว ขอขมา เทอญพ่อ
อย่าคร่าอย่างับตา เตะคิ้ว
ก็พี่ท่านจ้องกัดขา ฉันนี่
เลยปัดป้องคล่องพลิ้ว ฟาดหน้าจนหัน)
มันจนตรอกแน่แล้ว...ตั๊กแตน
ฟาดพี่โดนปากแบน...เผ่นรู้
นักเลงนี่คงแค้น.......แทนพี่
จึงส่งหมายหมัดสู้......ที่เท้าลองเชิง.
(เพลิงแค้นฉันปะทุพ้น พจน์ขมา นะพ่อ
เร็วอย่าชักช้ามา ต่อยแก้
รีบร่ายยุทธเถิดหนา กระบวนท่า จิ้มนอ
ฉันมิอาจพ่ายแพ้ เพราะอ้ายฉันฉุนฯ)
(ขออนุญาตเสริมบทพูดของเจ้าตูบกับตั๊กแตนนะครับท่านนพ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
