อ้อมอกพี่ นี้เหงา เพราะเจ้าเกลียด
เคยละเมียด เบียดชิด สนิทขวัญ
เจ้าไปกก อกอื่น ชื่นชีวัน
ให้จาบัลย์ งันงก กับอกตัว
แล้วยามหนาว ร้าวใจ ใครจะกอด
ใครจะทอด สอดไหล่ ให้หนุนหัว
ยามนภา ราตรี ที่มืดมัว
คงหวาดกลัว ตัวเปลี่ยว อย่างเดียวดาย
เคยละเมียด เบียดชิด สนิทขวัญ
เจ้าไปกก อกอื่น ชื่นชีวัน
ให้จาบัลย์ งันงก กับอกตัว
แล้วยามหนาว ร้าวใจ ใครจะกอด
ใครจะทอด สอดไหล่ ให้หนุนหัว
ยามนภา ราตรี ที่มืดมัว
คงหวาดกลัว ตัวเปลี่ยว อย่างเดียวดาย