v..."ไปเยี่ยมเพื่อน"...
คว้าแก้วน้ำหกใบใส่ตะกร้า
แล้วฝานผ่าโอเอซีสฉีดน้ำใส่
ตัด"ดอกมัม"ปักรอบไปปลอบใจ
เยี่ยมหนึ่งใคร?..ไม่รู้จัก..เป็นนักกลอน
แม้ไม่เคยพบพักตร์..แต่รักนะ
คุ้น.คลุก.คละ.บทกวีที่เธอสอน
มีหลากหลายมธุรสบทอาทร
ทุกเว้าวอนเคียงคู่ดั่งรู้แวว
เสียงโทรฯปร่าท่าทีไม่ดีนัก
ฝากคำทัก..บอกใบ้"ไม่ไหวแล้ว".........(เสียงตรีห้ามใช้..แต่เพื่อนพูดนี่นา)
มือเท้าชาล้าลงไม่ตรงแนว
เริ่มรู้แกว...ลมหายใจจะไม่มี
รถพยาบาลบึ่งตรง..ลงไปรับ
บอกสลับ..ไปโรงนั้น..ไปโรงนี้...........(ก็ย้ายโรงพยาบาลตลอด..คนเป็นห่วงขับรถไม่ถูกทาง..ใช้เสียงตรีแก้เครียด)
เปลี่ยนจากหนึ่ง-ไปสอง-ไปสามที
ใจไม่ดี.....................กลัวมาเพื่อลากัน
เหยียบเต็มที่..ร้อยกว่าไมล์..ใจเป็นห่วง
ขอเป็นเพียงข่าวลวง..เหนี่ยวหน่วงขวัญ
นักกลอนคงรวมตัวรัวพนัน
หมายรำพันหลอกมา..เพื่อฮาเฮ
คิดเล่นเล่น..คงไม่ใช่..ใจสั่นริก
รัก music จึงแสร้งแกล้งหักเห
ซึ่งไม่มีแฟนคลับนับคะเน
ใจเกเร..ลนลุก..ทุกข์พอดู
ครั้นพอถึงที่หมาย...ร้อง.."ไอ๋...หยา"
ชื่ออะไรกันหวา?......ฉันไม่รู้!!............(เสียงตรีอีกรอบแกล้งครูที่สอน..ซะงั้น)
จำแต่นามปากกา..บ้าเลยตู
(ขอแกล้งครู...ลงเสียงตรี..มีอีกบาน)
(ถ้าสนใจ..โปรดติดตามตอนต่อไป.นะคะ/ใครไม่สนใจก็แวะมาดูเฉยๆก็ได้คร๊าบบบ)
"ขอบพระคุณแทนเธออย่างยิ่ง..ที่เพื่อนๆกดชื่อเข้ามาเยี่ยมเธอ..และเขียนกลอนให้เธอนะคะ"
ขอขอบคุณ ดอกมัม นำมาฝาก
ครูเก่งมาก ปักเองด้วย สวยควรคู่
ตระกล้าสี ดำขาว พราวพร่างพรู
ดอกไม้อยู่ ในตระกล้า น่าชื่นชม
แต่งกลอนกานท์ ผ่านบ้านมา ช่างน่าแปลก
ครูคนแรก แทรกใจ ให้หมายสม
อักขระ อักษร กลอนภิรมย์
หายโศกตรม เพราะครู ผู้แต่งเติม
ยามเจ็บป่วย ด้วยไข้ ให้รักษา
แถมยังมา เยี่ยมเยียน เวียนส่งเสริม
ช่วยมาเป็น กำลังใจ ให้เหมือนเดิม
ศิษย์เพิ่งเริ่ม ตอบแทนครู ผู้มีคุณ
ชลนา ทิชากร
ครูเก่งมาก ปักเองด้วย สวยควรคู่
ตระกล้าสี ดำขาว พราวพร่างพรู
ดอกไม้อยู่ ในตระกล้า น่าชื่นชม
แต่งกลอนกานท์ ผ่านบ้านมา ช่างน่าแปลก
ครูคนแรก แทรกใจ ให้หมายสม
อักขระ อักษร กลอนภิรมย์
หายโศกตรม เพราะครู ผู้แต่งเติม
ยามเจ็บป่วย ด้วยไข้ ให้รักษา
แถมยังมา เยี่ยมเยียน เวียนส่งเสริม
ช่วยมาเป็น กำลังใจ ให้เหมือนเดิม
ศิษย์เพิ่งเริ่ม ตอบแทนครู ผู้มีคุณ
ชลนา ทิชากร