รู้สึกผิด ติดตน จนหม่นหมอง
รู้สึกผิด จิตจ้องคอยร้องข่ม
ให้หยุดเขียน หยุดใฝ่แก้ไขปม
ให้หยุดเขียน เวียนชมสมสำนึก
"บ้านริมโขง"
๒๒ กันยายน ๒๕๕๕
แม้ถ้อยคำยามเขียนเพียรลิขิต
เป็นเพียงสิ่งน้อยนิดคิดรู้สึก
อยากจะถามความนัยห้วงใจลึก
ว่ารู้สึกอย่างไร..ใคร่รู้จริง
กลั่นกลอนกานท์ผ่านสื่อคืออักษร
จะออดอ้อนยังไม่ซึ้งถึงใจหญิง
ร้อยเรียงคำลำนำวาดแม้นพาดพิง
ยังเกรงกริ่งสิ่งซ่อนใน..หัวใจคุณ
อารมณ์แฝงวุ่นวนปนความฝัน
ปรารถนานั้นจับจอง..หรือข้องขุ่น
แม้นรังเกียจบอกด้วยช่วยเอาบุญ
แต่ถ้าคุณมีใจ..ไยเฉยชา
ขอลบล้างรู้สึกสำนึกผิด
ขอถอนพิษหม่นเศร้านะเจ้าขา
ขอปลอบขวัญคนไกล..ให้สัญญา
จากคนน่ารักไง..จำได้ไหมคุณ
เจ้าแซม