หมดปัญญา พาหวน ทวนกลับย้อน
ปล่อยไปก่อน เขาเข่น มิเห็นค่า
สักวันหนึ่ง จิตใจ หายโกรธา
คงรู้ว่า คนนี้ หวังดีจริง
ถึงแม้ว่า วันนั้น มันจะสาย
มิเป็นไร ใจพอ ขอหยุดนิ่ง
เฝ้าดูเขา ห่างตา มิกล้าอิง
หรือเขาทิ้ง ไม่จำ ขอทำใจ
ปล่อยไปก่อน เขาเข่น มิเห็นค่า
สักวันหนึ่ง จิตใจ หายโกรธา
คงรู้ว่า คนนี้ หวังดีจริง
ถึงแม้ว่า วันนั้น มันจะสาย
มิเป็นไร ใจพอ ขอหยุดนิ่ง
เฝ้าดูเขา ห่างตา มิกล้าอิง
หรือเขาทิ้ง ไม่จำ ขอทำใจ
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
