มิเคยลวงล่วงล้ำ ชายใด
จิตเจ็บเหน็บข้างใน ทุกข์เศร้า
ทนจนบ่นก่นไป ทุกที่
ได้พบเห็นเช่นเจ้า แจ่มแท้ในทรวง(๕๗๕)
แม้ล่วงเลยแต่นี้ ยังคอย
อย่านะอย่าสำออย อดกลั้น
น้ำตาว่าอย่าพลอย รินหลั่ง
เก็บกักหนักใจนั้น อย่าได้หยดมา(๕๗๖)
ถ้าเป็นหญิงหยิ่งไว้ ศักดิ์ศรี
ศรรักปักฤดี ยิ่งแล้ว
ศรหักชักออกที เลือดหลั่ง
ศรที่ว่าไม่แคล้ว ด่าวดิ้นชีวี(๕๗๗)
วอนกามเทพช่วยสิ้น เร็วไว
ขาดแหว่งแล้วฤทัย แต่นี้
ท่านดันเล่นเฉไฉ ให้เจ็บ
ยังไม่รับกลับชี้ ที่แท้เวรกรรม(๕๗๘)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
