[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

         

ลืมเสียเถิดความหลังที่ฝังจิต
ลืมเสียเถิดความผิดจากพิษแผล
ตั้งต้นใหม่ในฝันวันท้อแท้
ตั้งต้นแผ่เมตตาไม่อาวรณ์

เพราะรักมากหวังมากจึงยากยิ่ง
เพราะรักจริงถูกซิวจนปลิวว่อน
เขาจึงฝากแผลใจแล้วไกลคอน
เขาจึงฝากรักซ้อนไว้นอนเคียง

คงมิได้สร้างบุญเป็นทุนต่อ
รักที่ก่อกลับกลายเป็นหลายเสี่ยง
ฝากไว้ต่างรอยแผลแค่มองเมียง
โปรดจงเอียงคอมาหาคนคอย

ลืมเสียเถิดรอยแผลที่แพ้พ่าย
ยามเดียวดายปรายตามาตอบถ้อย
อาจจะพบบุพเพดั่งเปลลอย
ขอเนื้อกลอยกลมเกลียวอกเดียวกัน 

“ไพร พนาวัลย์”