อันคนดีทำดีนั่นแสนง่าย
ด้วยใจหมายเมตตาว่ากุศล
อันคนชั่วทำชั่วไม่กลัวชน
ด้วยปะปนเลวทรามทุกยามมา
ดั่งนิทานชาดกนกแขกเต้า
ทั้งสองเจ้าโบยบินในถิ่นป่า
ตัวหนึ่งพระดาบสโปรดเยียวยา
ตัวหนึ่งนั้นโจราพาไปเลี้ยง
อยู่กับพระใจพระละทำชั่ว
จิตใจกลัวเวรกรรมท่านนำเลี่ยง
มีศีลธรรมประจำใจอยู่ใกล้เคียง
จึ่งเอาเยี่ยงอย่างพระชนะมาร
อยู่กับโจรใจบาปยิ่งหยาบช้า
ไม่เกรงหน้าอินทร์,พรหม,ยม,ทั่วย่าน
มีความชั่วผูกพันตามสันดาน
ชอบระราน,พาลพาโล,อีโก้,ดัง
อยู่กับการอบรมบ่มนิสัย
จึ่งมีใจดีงามตามปลูกฝัง
สิ่งแวดล้อมย้อมใจให้อยู่ยัง
ดุจรวงรังร่มเย็นเป็นคนดี
มีครอบครัวตามใจมิให้ยาก
ความลำบากไม่รู้,อย่าจู้จี้
เอาแต่ใจตัวเองประเลงที-
อย่าได้มีใครขวางทุกนาง,นาย
ดุจดั่งบัวสี่เหล่าที่เรารู้
บัณฑิตผู้ศึกษาจึ่งว่าง่าย
ทุรชนคนชั่วไม่มัวอาย
หมกดินทรายโคลนตมชมเต่าปลา
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
