เปรียบบุปผาสุมาลีสีสวยใส
ยวนยั่วใจให้ลิ้มผึ้งยิ้มหวัว
ต่างปรีดิ์เปรมเกษมสันต์บินพันพัว
กลิ้งเกลือกกลั้วยั่วเย้าใคร่เคล้าคลึง
โอ้อกพี่นี้ภุมรินถวิลหมาย
หวังเคียงกายสายจิตด้วยคิดถึง
แม้ดึกดื่นคืนค่ำเฝ้ารำพึง
ครวญคะนึงตรึงตรองด้วยหมองตรม
ใจร่ำร้องฟ้องมานิจจาเอ๋ย
หวังชื่นเชยเผยจิตใคร่ชิดสม
เสียงใจครวญนวลหาในอารมณ์
ขอชื่นชมภิรมย์นางเคียงร่างเรา
โอ้ใจสาวราวรู้พี่อยู่เดี่ยว
ไร้แลเหลียวเปลี่ยววิตกหัวอกเหงา
จึงอำนวยช่วยฝันให้บรรเทา
ลดร้อนเร่าเผาอุราทุกคราคืน
เมื่อใจตรงปลงจิตร่วมชิดชื่น
อย่าคิดอื่นจะขื่นขมระทมหมอง
ถึงเจ้าชู้คู่ชมสมใจปอง
หากใจร้องน้องควรโจมเข้าโรมรัน...
" บูรพ์ "