ฯ ล ฯ
มองทอดไกล เห็นสายน้ำจูบฟ้า
ในอุรา สุดเหงาเฝ้าขื่นขม
คนจูบเรา เค้าทิ้ง ให้ดิ่งจม
อยู่ในความ ระทม ตรมเดียวดาย......เฮ้อ!!!!!!!
"สุนันยา"
เบื่อคนบ่นคนบ่นคนเบื่อ
บ่นมากเหลือเมื่อเห็นเป็นเบื่อหลาย
บ่นหมูหมากาไก่ให้วุ่นวาย
บ่นจากเช้าถึงสาย ไม่ขาดตอน
เป็นวัยบ่นคนเขาล้วนเดาออก
วัยขัดยอกทั่วร่างอย่างหลอกหลอน
วัยลูกหลานรำคราญอาการงอน
วัยสะท้อนสาวเหลือน้อย..คล้อยวัยทอง
บ่นทำไมอะไรก็มีพร้อม
บ่นชะลอมตะกร้าว่ามันหมอง
บ่นระฆังพระดังวังเวงคลอง
บ่นน้ำนองน้ำเน่าเฝ้าร่ำไร
เมื่อยังสาวพูดน้อยชม้อยท่า
กิริยาชื่นชวนผิวนวลใส
แม้จะชมจะเคียงเพียงออไอ
ดูละมัยไปหมดสะกดคน
เฮ้อ..! ก็เขา เฉาไป เห็นไหมนั่น
นั่งรำพันใช่อื่น ตื่นมาบ่น
หมดแรงหลับพับไปในบัดดล
สาธุชน..โปรดอภัย..ให้กับนาง..
สาธุ..
บ่นมากเหลือเมื่อเห็นเป็นเบื่อหลาย
บ่นหมูหมากาไก่ให้วุ่นวาย
บ่นจากเช้าถึงสาย ไม่ขาดตอน
เป็นวัยบ่นคนเขาล้วนเดาออก
วัยขัดยอกทั่วร่างอย่างหลอกหลอน
วัยลูกหลานรำคราญอาการงอน
วัยสะท้อนสาวเหลือน้อย..คล้อยวัยทอง
บ่นทำไมอะไรก็มีพร้อม
บ่นชะลอมตะกร้าว่ามันหมอง
บ่นระฆังพระดังวังเวงคลอง
บ่นน้ำนองน้ำเน่าเฝ้าร่ำไร
เมื่อยังสาวพูดน้อยชม้อยท่า
กิริยาชื่นชวนผิวนวลใส
แม้จะชมจะเคียงเพียงออไอ
ดูละมัยไปหมดสะกดคน
เฮ้อ..! ก็เขา เฉาไป เห็นไหมนั่น
นั่งรำพันใช่อื่น ตื่นมาบ่น
หมดแรงหลับพับไปในบัดดล
สาธุชน..โปรดอภัย..ให้กับนาง..
สาธุ..
"บ้านริมโขง"