เมื่อเธอจบ จบไป ฉันไม่ว่า
อยากจะฆ่า อยากจะแกง หรือแกล้งข่ม
เชิญเธอตาม สบาย ยังงายงม
จะขอก้ม หน้าสู้ ให้รู้ดี
ก็เพราะคน มันรัก สลักแน่น
ไม่คลอนแคลน คลาดเคลื่อน ไปเลือนรี่
ก็ยังรัก ยังหลง ปลงชีวี
มอบน้องนี้ คนเดียว ไม่เกี่ยวใคร
อยากจะจบ อยากจะจาก อยากพรากพลัด
เชิญเธออัด ให้น่วม ให้รวมไล่
จะอดทน อดกลั้น ฝ่าฟันไป
ตายเมื่อไร จบกัน ฉันก็ยอม
จะรังเกียจ เดียดฉัน ไปถึงไหน
ก็จะไม่ ถือสา ทำหน้าขอม
แม้จะทุกข์ ระทม ใจตรมตรอม
จะเป็นทอม หรือดี้ ไม่หนีนาง
“ไพร พนาวัลย์”