...เห็นหนุ่มสาว เกี่ยวก้อย เดินร้อยจิต
มองตามพิศ จินตนา คราตอนบ่าย
สมมุติเป็น เธอฉัน นั้นเคียงกาย
เดินเกี่ยวก้อย ชมควาย ท้ายทุ่งนา...
...แต่ยามนี้ ที่ท้อ รอตอนสาย
ไร้พี่ชาย เดินเคียง คอยเถียงว่า
ไร้วี่แวว แล้วจิต ยิ่งคิดครา
เจ้าทุยเดิน มาหา มองตาซึม...เฮ้อ!
รัตนาวดี