ชลบุรี ยามเช้าค่ะ 
ฝนพร่างพรำ ฉ่ำชุ่ม ชอุ่มเมฆ
ไผ่โยกเยก เสียดสี ดังอี๋อ๋อ
แว่วกังวาน ประสานไผ่ คล้ายเพลงซอ
เหมือนหยอกล้อ คลอเคียง สำเนียงไพร
รพีลอด สอดหล้า ฟ้าเริ่มผ่อง
คลี่สีทอง มาแจม แซมไสว
บดเบียดบัง เมฆคล้อย ให้ลอยไกล
มิเท่าใด ใสแสง แจ้งแจ่มตา
เปรียบเฉกเช่น เข่นหม่น มีคนปลอบ
มาหมายมอบ ห่วงใย ให้คุณค่า
มอดมลาย คลายเคลื่อน ค่อยเลือนลา
ทดแทนมา ทาทาบ ฉาบอุ่นไอ
ไผ่โยกเยก เสียดสี ดังอี๋อ๋อ
แว่วกังวาน ประสานไผ่ คล้ายเพลงซอ
เหมือนหยอกล้อ คลอเคียง สำเนียงไพร
รพีลอด สอดหล้า ฟ้าเริ่มผ่อง
คลี่สีทอง มาแจม แซมไสว
บดเบียดบัง เมฆคล้อย ให้ลอยไกล
มิเท่าใด ใสแสง แจ้งแจ่มตา
เปรียบเฉกเช่น เข่นหม่น มีคนปลอบ
มาหมายมอบ ห่วงใย ให้คุณค่า
มอดมลาย คลายเคลื่อน ค่อยเลือนลา
ทดแทนมา ทาทาบ ฉาบอุ่นไอ
ความหวังดีที่เรามอบให้นั้นมิใช่ว่าเขาจะเห็นค่าเราเสมอไป
ในบางครั้งมันอาจย้อนมาฆ่าตัวเราเองได้เหมือนกัน
ในบางครั้งมันอาจย้อนมาฆ่าตัวเราเองได้เหมือนกัน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
