ลพบุรี ที่เคยช้ำ ระกำจิต
กลับมาคิด ถึงอีกครา มาอีกหน
หนาวแสนหนาว เหน็บเนื้อ เหลือจะทน
ก็เพราะคน คลายหนาว เขาจากลา
ถ้าเขาอยู่ เป็นคู่สม ภิรมณ์รื่น
ความหนาวขื่น ขมทรวง ยังห่วงหา
หน้าหนาวนี้ ไม่มีเจ้าเยาวพา
เธอไม่มา คลายหนาว ร้าวชีวัน
หนาวลมหนาว พัดหนาว ร้าวดวงจิต
คิดยังคิด ถึงเขา เฝ้าใฝ่ฝัน
โศกยังโศก โศกา ใจจาบัลย์
หวั่นยังหวั่น ฤดี เธอนี้ไกล
หากมีเธอ เคียงอยู่ เป็นคู่เคล้า
คงไม่เศร้า โศกา น้ำตาไหล
หน้าหนาวนี้ เหน็บหนาว ร้าวทรงใน
เธอทำไม่ ใจดั้มดำ ทำได้ลง
ชลนา ทิชากร
กลับมาคิด ถึงอีกครา มาอีกหน
หนาวแสนหนาว เหน็บเนื้อ เหลือจะทน
ก็เพราะคน คลายหนาว เขาจากลา
ถ้าเขาอยู่ เป็นคู่สม ภิรมณ์รื่น
ความหนาวขื่น ขมทรวง ยังห่วงหา
หน้าหนาวนี้ ไม่มีเจ้าเยาวพา
เธอไม่มา คลายหนาว ร้าวชีวัน
หนาวลมหนาว พัดหนาว ร้าวดวงจิต
คิดยังคิด ถึงเขา เฝ้าใฝ่ฝัน
โศกยังโศก โศกา ใจจาบัลย์
หวั่นยังหวั่น ฤดี เธอนี้ไกล
หากมีเธอ เคียงอยู่ เป็นคู่เคล้า
คงไม่เศร้า โศกา น้ำตาไหล
หน้าหนาวนี้ เหน็บหนาว ร้าวทรงใน
เธอทำไม่ ใจดั้มดำ ทำได้ลง
ชลนา ทิชากร