เช้าถึงค่ำฝนโปรยโรยจนเหงา
ฝนกระเซ้าเหมือนปลุกการซุกซ่อน
แม้ฝนมาล้าเหนื่อย..อย่าเหนื่อยอ่อน
ฝากกานท์กลอนส่งให้ใจกลับมา
เพื่อจะเป็นแรงใจผ่านไออุ่น
ห่มใจหนุนกำลังใจให้มาหา
ปล่อยผ่านเลยชอกช้ำ ฝากน้ำฟ้า
พาอุราเศร้าถมให้จมไป
แล้วโอบรับกับอรุณอุ่นไออก
ชมวิหคเจื้อยแจ้วแววน้ำใส
ชมผีเสื้อแมลงเกาะแกว่งไกว
ฟ้าวันใหม่จะงดงามยามเรายล